Ayrılık Kaygısı Bozukluğu

Genellikle çocukların kreş/anaokulu ya da ilkokula başladığı zaman ortaya çıkan, yoğun kaygı yaşadığı bir durumdur. Hemen her çocuk aileden ayrı olarak yeni bir ortama girerken, yeni insanlarla tanışırken veya yeni insablarla birlikte olması gerektiği zaman kaygı duyar. Ancak bazı çocuklarda bu kaygı, çok daha yoğun olarak yaşanır. Öyle ki çocuğun okula ve ya derslerine devamını sağlamak güçleşir.

Ayrılma anksiyetesi belirtileri: -Çocuk anne ya da babadan ayrılmaya direnç gösterir. -Uzun süren ağlama, bağırma, huzursuzluk, ebeveyne sarılarak kalma, yapışma, baş ağrısı, karın ağrısı, mide bulantısı ya da gece birlikte uyumayı isteme görülebilir. -Okula gitmek ya da okulda kalmak istemez, ebeveyninin okuldan ayrılmasını istemez.

Ayrılma anksiyetesinin nedenleri:

Bebeklerde 8 aylıktan itibaren anneden/birincil bakıcıdan ayrılmakla ilgili kaygılar görülebilir. Bu kaygılar genellikle 12-15 aylıkken yoğunlaşmaktadır. Bu dönemde yaşanan kısa ayrılıkların ve sonra yeniden bir arada olma sürecinin güven algısını destekleyecek şekilde yönetilmesi zamanla kaygının azalmasını sağlar. Ancak annenin/birincil bakıcının endişeli, güvensiz yaklaşımları çocuğun kaygısının artmasına sebep olabilir. Yine 2 yaş sonrası çocuğun bağımsızlık denemelerinde bulunduğu dönemde ebeveynin kaygılı ve “çevre tehlikeli, her an başına kötü şeyler gelebilir” mesajı taşıyan davranışları çocuğun ebeveyni ile bağımlı ilişki kurmasına sebep olabilir. Sıklıkla ayrılma anksiyetesi yaşayan çocuklarda ebeveyni ile arasında bağımlı bir ilişkinin varlığı söz konusudur. Aşırı korumacı ebeveyn davranışları, çocuğun özgüvenli gelişmesine engel olacak tutumlar, bağımsızlığını kazanacağı dönemde oluşan yaşamsal güçlükler, kayıplar ya da travmalar sebep olabilir. Bazen başlangıçta çocuk alıştırma sürecinden sonra okula gitmeye ve okula devam etmeye başladıktan sonra okulda yaşanan olumsuz olaylar, akranlardan sözlü ya da fiziksel şiddete maruz kalma ya da öğretmenin olumsuz tavırları sonucu da ayrılma anksiyetesi gelişebilir. Çocuk için okul ortamı güvenilmez olarak değerlendirilmiş ve güvenli, korunaklı aile ortamında ayrılmaya direnç geliştirmiş olabilir. Ayrılma Anksiyetesinden korunmak için neler yapılabilir?-Çocuğunuza kreşten/okulundan eve döndüğü zaman, yaptığı etkinlikler ve kurduğu ilişkilerden memnuniyet duyduğunuzu belirtebilirsiniz.

• Çocuğunuzun kreşe/okula başlandığı ilk günlerde, eğer okul için de bu uygun ise çocuğunuzun çok kaygılandığı zaman size ulaşabileceği bir yerde bekleyebilirsiniz. Ancak burada kurumun kurallarını ve diğer velilerin davranışlarını gözetilmelisiniz ve aşamalı olarak uzaklaşmalısınız.

Ayrılma anksiyetesi yaşandığında neler yapılmalıdır? -Çocuğun ebeveyninden ayrılması gereken durumlarda çocuğun ve ebeveynin yaşamını zorlaştıracak derecede yoğun kaygı ve stres durumu yaşanıyorsa, okula ağlayarak ve aşırı kaygılı gitme durumu 1 aydan uzun sürdü ise ya da çocuğunuzun okula devam etmesi zorlaşıyorsa uzman yardımı almanız faydalı olacaktır. Ayrılma anksiyetesi bozukluğunda, 9 yaşından küçük çocuğunuza “Oyun Terapisi” yapılmaktadır. Bu süreçle ebeveyn danışmanlığının birlikte uygulanmasını öneriyoruz.